در یک سانتریفیوژ مخلوطی ناهمگن از جامد و مایع بوسیله چرخش جدا میشوند. پس از یک فرآیند سانتریفیوژی موفق، رسوبات جامد در ته لوله آزمایش ته نشین شده و نمونه سانتریفیوژی شفاف خواهد بود.
یک سانتریفیوژ مجموعهای از تجهیزات است که یک شی را با استفاده از نیروی بالقوه قوی عمود بر محور چرخش (گریز از مرکز) به دور محور ثابت(حول یک دایره) به چرخش در میآورند. سانتریفیوژ با استفاده از اصل رسوبگذاری کار می کند که در آن شتاب گریز از مرکز باعث می شود تا مواد متراکم تر و ذرات به سمت بیرون و در جهت شعاعی حرکت کنند. در همان لحظه، ذراتی که دارای چگالی کمتر هستند، تغییر مکان داده و به سمت مرکز حرکت می کنند. در سانتریفیوژهای آزمایشگاهی که لوله های نمونه استفاده می شود، شتاب شعاعی باعث می شود که ذرات چگال تر در ته لوله ته نشین شوند، در حالی که مواد با چگالی کم به سمت بالا می آیند.
سه نوع سانتریفیوژ طراحی شده برای کاربردهای مختلف وجود دارد. سانتریفیوژهای با مقیاس صنعتی به طور معمول در فرآیند تولید و تصفیه جهت رسوب ذرات جامد معلق یا جداسازی مایعات مخلوط نشدنی استفاده می شود. یک مثال فرآیند جداسازی خامه از لبنیات است.
سانتریفیوژهای با سرعت خیلی بالا و التراسانتریفیوژها توانایی تولید شتاب خیلی زیاد بوده که می توانند ذرات ریز تا مقیاس نانو و مولکول های با جرم های متفاوت را جدا کنند.
سانتریفیوژهای بزرگ برای شبیه سازی شتاب گرانش بالا یا شتاب های محیطی ( بعنوان مثال تمرین High-G برای آموزش خلبانان ) استفاده می شوند. سانتریفیوژهای با سایز متوسط در ماشین های لباسشویی و در بعضی استخرهای شست و شو برای گرفتن آب پارچه استفاده می شود.
سانتریفیوژهای گازی برای جداسازی ایزوتوپ ها استفاده می شود. مانند غنی سازی سوخت هسته ای برای ایزوتوپ شکافت پذیر.
